گل سرخ Red rose

گل سرخ احتمالا اولین گلی است که در قرن دهم در ایران از آن روغن فرار با روش تقطیر بدست آمد. ابوعلی سینا روش تقطیر روغن های فراررا احتمالاً به صورت تصادفی در حین انجام آزمایشات کیمیاگری کشف نمود. امروزه تولید اصلی و عمده روغن فرار گل سرخ بوسیله تقطیر صورت نمی گیرد بلکه از روش enfleurage(Q.V) استفاده می شود. زیرا فقط مقادیر بسیار کمی از روغن فرار به عنوان یک محصول ثانویه در طی عمل استخراج گلاب بدست می آید.

قیمت بسیار زیاد روغن فرار گل سرخ به علت نیاز به مقادیر عظیمی گلبرگ گل سرخ برای استخراج مقدار ناچیزی روغن است و در این روش استخراج مبالغ زیادی برای کارگر هزینه می شود. با این حال عطر (attar or otto of roses) بدست آمده از این راه بسیار غلیظ است و تنها مقدار بسیار کمی ازآن برای هرنوع روش درمانی لازم می باشد.

عطر در درجه حرارت متوسط اتاق بصورت جامد است و هنگامی که ظرف حاوی عطر با حرارت دست گرم می شود به روغن غلیظی تبدیل می شود.

بطور سنتی گل سرخ را ملکه گلها می نامند و در آروماتراپی روغن فرار گل سرخ غالباً ملکه روغن های فرار محسوب می شود.

روغن گل سرخ یک روغن ضد افسردگی ملایم اما قدرتمند در کمک به زنان مبتلا به افسردگی بعد از زایمان است به ویژه اگر فرد نیازمند کمک بیشتر غمگین باشد تا خشمگین.

گل سرخ دارای اثر تقویت کننده قوی روی سیستم گردش خون، گوارش و اعصاب است. همچنین برای استفاده در مراقبت از پوست نیز بسیار مناسب است و می توان آن را برای تمامی انواع پوست استفاده کرد، اما بویژه برای پوست های خشک، حساس یا پیر ارزشمند است.