زنجبیل Ginger

همانند بسیاری از چاشنی ها، زنجبیل بومی آسیاست و منشأ اولیه آن هند و چین می باشد. زنجبیل از دوران باستان شناخته شده بوده و مصارف دارویی و آشپزخانه ای آن به میزان زیادی همپوشانی داشته اند.

با استفاده از روغن فرار رقیق زنجبیل در ماساز یا کمپرس می توان درد روماتیسمی را بهبود بخشید. روغن زنجبیل یک عامل قرمز کننده است و درغلظت های زیاد پوست را تحریک می کند.

مؤثرترین شکل استفاده از زنجبیل برای سرماخوردگی، آنفولانزا، اسهال و کرامپ های شکمی با منشأ دستگاه گوارش یا درد قاعدگی، دم کرده (چای) تهیه شده از ریشه تازه می باشد. بدین منظور برای هر فنجان آب در حدود 6 عدد برش نازک از ریشه زنجبیل با ضخامت متوسط را به کار برید. این نوشیدنی زمستانی با مقدار کمی عسل بسیار دلپذیر خواهد شد. این نوشیدنی تهوع را از بین می برد و براساس نتایج تحقیقات جدید اثر ضد تهوع زنجبیل معادل ویتامین 6B می باشد.

روغن زنجبیل به نسبت کم بخوبی با بسیاری از روغن ها بویژه پرتقال و روغن سایر مرکبات مخلوط می شود. برای آرتریت، رماتیسم، دردهای عضلانی و خستگی می توان یک قطره از روغن زنجبیل را به مخلوط ماساژ افزود.

منبع:

برگرفته از کتاب کاربردهای درمانی اسانسهای گیاهی/ دکتر رضا بخردی، مهندس مریم خیاط کاشانی